Apokalipsa św. Jana nie jest, wbrew jej potocznemu, popkulturowemu rozumieniu, katalogiem spektakularnych katastrof albo jedynie pobudzającą wyobraźnię twórców charakterystyką antychrysta. Opisuje zakorzenienie historii życia wierzących w Zmartwychwstałym i pamięć o perspektywie eschatycznej. Kościół przedstawiony w Ap, będąc w świecie, przeżywa kryzysy, problemy i zagrożenia (por. Ap 1,9; 2,6.9.10.13.15.20.22; 6,9-11; 7,14; 11,7; 12,11; 13,11; 17,6 18,24). Z tego powodu potrzebuje formatora, który poprzez pewne narzędzia zaproponuje system naprawy bądź umocnienia gmin chrześcijańskich. Patrząc na obraz Kościoła zawarty w ostatniej księdze Pisma Świętego i porównując go z obrazem dzisiejszego Kościoła, dotkniętego przez różne trudne sytuacje, należy postawić pytanie o to, w czym wspólnota przedstawiona w Ap może szukać swojego ratunku, aby później podobne narzędzia móc wykorzystać wobec współczesnego Kościoła. Wydaje się, że jednym z takich sposobów jest użycie przez formatora bardzo konkretnych i radykalnych wypowiedzi imperatywnych kierowanych do wspólnoty. Dlatego analiza tekstów biblijnych będzie pokazywała, jaką rolę odgrywają imperatywy w konkretnej sytuacji Kościoła, jakie mają znaczenie, w jakiej kondycji są ich adresaci, kogo można uważać za formatora oraz jaki będzie efekt zastosowania się bądź niezastosowania do tych wezwań.

TematykaReligia Religioznawstwo Teologia

AutorzyKarolina Olszewska

WydawnictwoWydawnictwo Naukowe UMK

Rok wydania2022

ISBN978-83-231-4938-5