Numer poświęcony został pisarstwu antologizującemu od starożytnych początków po współczesne realizacje. Artykuły pokazują antologizowanie jako podstawową praktykę filologiczną, która pozostaje w ścisłej relacji ze strategiami historycznoliterackimi oraz zagadnieniami metodologicznymi dynamicznie przeobrażającego się literaturoznawstwa. Autorkom i autorom tekstów towarzyszyły pytania o związek antologii z procesami re-orientacji i stereotypizacji kanonu, a także o zmiany zachodzące w przedmiocie antologii, ich odbiorcach i funkcjach kulturotwórczych. W numerze nie zabrakło też głosów praktyków, którzy poddali metarefleksji tworzenie antologii w oparciu o własne doświadczenia badawcze. Całość tomu dopełnia dział „Pożytki filologicznie”, w którym znalazły się studia podejmujące tematykę z zakresu norwidologii, konkursów literackich, modernistycznej translatoryki, nature writing i psychoanalizy. Publikacja na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 PL (CC BY 3.0 PL) (pełna treść wzorca dostępna pod adresem: http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/pl/legalcode). ********* The issue is devoted to anthologising writing from its ancient origins to contemporary realisations. The articles show anthologising as a fundamental philological practice, which remains in close relation to historical-literary strategies and methodological issues of dynamically transforming literary studies. The authors’ texts are accompanied by questions about the relationship of anthologies to processes of reorientation and stereotyping of the canon, as well as about changes taking place in the content of anthologies, their audiences and their culture-forming functions. The issue also includes the voices of practitioners who have metareflected on the creation of anthologies based on their own research experiences. The volume is complemented by a section entitled “Philological Benefits”, which includes studies about Norwid, literary competitions, modernist translation studies, nature writing and psychoanalysis. ********* Dr hab. Ewa Hoffmann-Piotrowska (ORCID 0000-0002-0214-0862) – językoznawca, doktor habilitowana nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, adiunkt w Zakładzie Literatury Romantyzmu w Instytucie Literatury Polskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół dojrzałej twórczości polskich romantyków, historii romantycznych idei, religijności w literaturze i kulturze romantycznej. Redaktor naczelna czasopisma „Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo”. Członek Komisji Kadrowej Wydziału Polonistyki. Autorka książek: Mickiewicz-towiańczyk. Studium myśli (2004), W ustach jest otwór duszy… Szkice o romantykach i mistykach (2012), „Święte awantury”. Orto- i heterodoksje Adama Mickiewicza (2014) oraz współredaktorka monografii poświęconych Mickiewiczowi i Słowackiemu (wraz z Andrzejem Fabianowskim): Mickiewicz – wieszcz i przewodnik (2019), Liryka Mickiewicza. Uczucia. Świadectwa. Ekspresje (2019), Pan Tadeusz. Poemat – Postacie – Recepcja (2017), Słowacki mistyczny. Rewizje po latach (2012). Opublikowała także korespondencję księdza Jana Twardowskiego Otulona dobrocią – 99 listów księdza do „wnuczki” Maryli i jej zapiski w Sztuka Edycji 1/2019: Informacje o Autorach z dziennika (2007). Autorka artykułów poświęconych twórczości Adama Mickiewicza i kulturze romantyzmu.

TematykaLiteraturoznawstwo

WydawnictwoWydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Rok wydania2022