W Wykładzie 5 skromnej zachowanej po Muzoniuszu Rufusie spuściźnie czytamy: „Jakim to sposobem ważniejsze mogłoby być poznanie teorii o każdej rzeczy niż jej praktykowanie i czynienie rzeczy według wskazań teorii? W rzeczywistości bowiem praktyka kieruje do tego, by móc działać, natomiast poznanie teorii o rzeczach, by móc o nich mówić.” Trudno o lepsze podsumowanie istoty nauczania tego trochę dziś zapomnianego, choć wybitnego antycznego stoika. Muzoniusz Rufus żył w latach 25-85 naszej ery, był nauczycielem Epikteta, który w swoich Diatrybach wspomina go potem z najwyższym oddaniem. Z jednymi cesarzami się przyjaźnił, przez innych zsyłany na wygnanie – zmienności i burzliwości swoich losów przeciwstawia stoicką niezmienność, spokój ducha i oddanie nauczaniu stoicyzmu. Jako charyzmatyczny nauczyciel zyskał sobie grono wiernych uczniów, znany i podziwiany za życia, w późniejszych czasach odszedł w zapomnienie. W niniejszej książce prezentujemy trzydzieści lekcji dobrego życia przedstawionych w oparciu o spuściznę twórczości Muzoniusza Rufusa, w wielu miejscach wzbogaconą też nawiązaniami do innych antycznych stoików. Wybór ma charakter autorski i na wskroś praktyczny, opracował go w oparciu o własne doświadczenie współczesnej praktyki stoickiej Tomasz Mazur. Zbiór zawartych tu pouczeń i ćwiczeń stoickich pomyślany jest przy tym w taki sposób, że stanowi odpowiednik przystępnego wprowadzenia w praktykę stoicką.