Monografia jest pracą transdyscyplinarną i wielowątkową. Autorka wykorzystuje dorobek antropologii: koncepcje sztuki, totemizmu, perspektywizmu, daru i wymiany. Oprócz nich książka zawiera wnikliwe nawiązania do nowych koncepcji filozofii i krytyki sztuki. Koncepcje te interesująco krzyżują się w pracy interpretacyjnej autorki, ujawniając swe zaskakujące oblicza i stając się elementem transdziedzinowej krytyki sztuki.