Prezentowana książka powstała jako odpowiedź na współcześnie dostrzegalny dylemat przenoszenia uczniów niepełnosprawnych ze szkół integracyjnych do specjalnych. Obszar tego zagadnienia dotąd nie omawiany w literaturze pedagogicznej jest nowatorskim ujęciem badawczym szeregu uwarunkowań regulujących tok postępowania selekcyjnego. To właśnie one, jako istotne wyznaczniki rozwoju społecznego, implikują bowiem stwierdzenie, że rekwalifikacja nie jest procesem jednorodnym, ale składową wielu niekorzystnych okoliczności, których efektem jest zmiana placówki kształcenia. Przeprowadzone badania, których rezultaty przedstawiono w niniejszym opracowaniu, były ukierunkowane na poznanie opinii rodziców, uczniów niepełnosprawnych i nauczycieli jako podmiotów dialogu edukacyjnego na temat wykluczenia dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych z kształcenia integracyjnego. Celem poznawczym badań była eksplikacja możliwie największej ilości wyznaczników rekwalifikacji za pomocą analizy zgromadzonego materiału badawczego. Ponadto wyniki badań autorki wydają się kluczowe dla całego systemu edukacji obejmującego kształcenie dzieci niepełnosprawnych, ale też umożliwiają wyznaczenie bardziej szczegółowych kierunków empirycznego poznania procesów selekcji międzyszkolnej tej grupy uczniów. Książka uzyskała główną nagrodę w VIII edycji Ogólnopolskiego Konkursu „Otwarte Drzwi” organizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w Warszawie Umieszczenie dziecka niepełnosprawnego w szkole specjalnej, wynikające z rekwalifikacji, staje się porażką decyzyjną. Mam tu na myśli przede wszystkim rodziców, ale też nauczycieli i dyrektorów szkół integracyjnych, którzy przyjmując dziecko ze zróżnicowanymi zaburzeniami funkcjonalnymi, decydują się na zadanie przekraczające ich możliwości dydaktyczno-wychowawcze. Należy jednak zauważyć, że uczniowie zmieniający placówkę (z integracyjnej na specjalną) to również absolwenci gimnazjów niepodejmujący dalszego kształcenia w systemie edukacji integracyjnej. Sygnalizowana w książce problematyka zwraca uwagę na fakt selekcji „niewygodnej” dla ogólnej idei edukacji integracyjnej. Wielu jej zwolenników uważa, że wszyscy niepełnosprawni, bez względu na rodzaj i stopień niepełnosprawności, powinni być objęci nauczaniem ogólnodostępnym. Mając wątpliwość, czy integracja jest możliwa dla ogólnej populacji dzieci z niepełnosprawnością, szczególnie ze sprzężonymi zaburzeniami rozwoju i upośledzeniem umysłowym w stopniu znacznym, postanowiłam zająć się tą problematyką.