Książka jest poświęcona strukturze i semantyce utworów lirycznych, prezentuje współczesne tendencje w badaniach nad tekstem poetyckim. Wspólnym mianownikiem zawartych w niej tekstów jest zainteresowanie tym, w jaki sposób wiersze generują istotne sensy. Autorzy łączą w badaniach ścisłość właściwą lingwistyce z całościowym literaturoznawczym podejściem do utworu. Tom otwiera znakomity artykuł Andrzeja Bogusławskiego, w którym Autor udowadnia tezę o istnieniu nieskończonej liczby możliwych sensów. Anna Chesnokova i Willie van Peer przedstawiają analizę tekstu, odwołując się do estetyki empirycznej. Teresa Dobrzyńska opisuje zjawisko potencjału semantycznego właściwego formom wiersza, a Magdalena Danielewiczowa omawia grę autora z istniejącymi modelami walencyjnymi. Walerij Tiupa pochyla się na zagadnieniem per formatywności utworów poetyckich. Hector Luis Grada zajmuje się tematem angażowania mechanizmów pragmatycznych w tworzenie nowych sensów na podstawie teorii relewancji. Nieujawnionym dotychczas w literaturze środkom hierarchizowania informacji zawartej w utworze poetyckim zostały poświęcone artykuły Davide’a Castiglionego, Józefiny Inesy Piątkowskiej oraz Giennadija Zeldowicza. Artykuły mogą stanowić ciekawą lekturę nie tylko dla językoznawców i filologów, ale także dla osób ceniących poezję lub interesujących się komunikacją międzykulturową, przekładem literackim czy semiotyką. The book shows contemporary trends in research on the structure and semantics of lyric works. The authors attempt to answer the question how poems generate significant meanings. The presented texts are characterised by the accuracy proper to linguistics as well as by the comprehensive literary approach to the analysed works and discussed research problems.