Autorzy w sposób pogłębiony, z perspektywy pedagogicznej oraz psychologicznej, ukazują nam z jednej strony uwarunkowania, z drugiej dobrodziejstwa komunikacji społecznej osób z niepełnosprawnością. Akcentują przy tym bardzo wyraźnie kluczową rolę komunikacji społecznej tych, których rozwój jest zakłócony lub zaburzony, w przeciwdziałaniu ich marginalizacji.