W książce zostały zaprezentowane życiorysy czterech działaczy społecznych: Antoine’a-Frédérica Ozanama (1813-1853), ks. Carla Sonnenscheina (1876-1929), Piera Giorgia Frassatiego (1901-1925) i Alberta Marvellego (1918-1946). Na ich podstawie ukazano specyfikę dzieł dobroczynnych realizowanych pod patronatem Kościoła katolickiego i w ramach jego doktryny miłosierdzia. Dobroczynność bez względu na formę jej realizacji i proweniencję zawsze jest jednakowo cenna, pożądana i oczekiwana. The book presents the lives of four community activists from the turn of the 19th and 20th centuries: Antoine-Frédéric Ozanam (1813-1853), priest Carl Sonnenschein (1876-1929), Pier Giorgio Frassati (1901-1925) and Albert Marvelli (1918-1946) in a groundbreaking way. The biographies show the specificity of charity work realised under the patronage of Catholic Church and in its doctrine. The author argues that charity, regardless of its form and provenance, is always valuable, desirable and expected.