Orzecznictwo niemieckiego Federalnego Trybunału Konstytucyjnego odgrywa istotną rolę w kształtowaniu percepcji prawa wspólnotowego (a obecnie unijnego) w sferze wewnętrznej państw członkowskich UE. Miało ono znaczący wpływ na rozwój ochrony praw podstawowych jako zasad ogólnych prawa wspólnotowego (obecnie unijnego) w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości. Zarazem niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny rozwijał wzorce konstytucyjne badania wspólnotowego (obecnie unijnego) prawa pochodnego oraz precyzował granice powierzania przez RFN „praw zwierzchnich” na rzecz Wspólnot Europejskich (obecnie na rzecz Unii Europejskiej). Co najmniej od znanego wyroku z 12 października 1993 r. w sprawie Traktatu z Maastricht, Trybunał ten zaczął zwracać szczególną uwagę na kwestie demokratycznej legitymacji procesu integracji europejskiej, zwłaszcza poprzez zapewnienie stosownej roli parlamentu narodowego (Bundestagu) w kreowaniu stanowiska RFN reprezentowanego przez egzekutywę (Rząd Federalny) na szczeblu unijnym. W niniejszej książce analizie poddano cykl orzeczeń FTK dotyczący działań podejmowanych na rzecz sanacji i konsolidacji strefy euro. Są to orzeczenia niezmiernie istotne, nakierowane są one bowiem – z jednej strony – na dalsze umocnienie roli parlamentu narodowego w sprawach unijnych (w tym przypadku – dotyczących strefy euro), z drugiej zaś strony – precyzują granice konstytucyjnoprawne reformowania UE przy pomocy umów międzynarodowych zawieranych poza systemem instytucjonalno- prawnym Unii.