Autor podejmuje problematykę wykonywania przez Sejm funkcji kontrolnej i kreacyjnej w procesie kształtowania polskiej polityki zagranicznej, w kluczowym w historii III RP okresie 1997–2004 r. W tych latach Polska – ze znaczącym udziałem Sejmu – zrealizowała dwa główne cele polityczne sformułowane po zmianach w 1989 r.: członkostwo w NATO i w Unii Europejskiej. Autor bada możliwość wpływu parlamentu (w tym także opozycji) na politykę zagraniczną realizowaną przez rząd demokratycznego państwa. The author addresses the issues of the Sejm performing scrutiny and formation functions in the process of shaping Polish foreign policy in the years 1997–2004, especially with regard to the involvement of the Sejm in achieving the two main political objectives formulated after the transformation of 1989: joining NATO and the European Union.