Kojarzone z intelektualnym obskurantyzmem, staropolskie kalendarze astrologiczne stały się synonimem mało wartościowej literatury „groszowej”, kupowanej w kramach i w sprzedaży obwoźnej. Wśród badaczy epoki staropolskiej panuje zgoda co do tego, że przez cały XVII i XVIII wiek były one istotnym fenomenem kulturowym, a dla wielu ówczesnych czytelników jedynym – poza książką religijną – źródłem kontaktu z medium druku. Łącząc różne tradycje naukowe – w tym elementy mikrohistorii, antropologii druku i piśmienności, socjologicznej teorii czasu oraz badanń z nurtu „zwrotu ku rzeczom” – praca kładzie nacisk na antropologiczne rozumienie praktyki kulturowej, jaką było korzystanie z drukowanego kalendarza, oraz jej implikacje dla pracy pamięci, racjonalności i autorefleksji oraz postrzegania czasu. An analysis of Old Polish astrological almanacs that combines various scholarly traditions, such as elements of microhistory, anthropology of print and literacy, or the sociological theory of time. The author focuses on an anthropological understanding of the cultural practice and its implications for the functioning of memory, rationality and self-reflection, as well as the perception of time.

TematykaHistoria Archeologia

AutorzyAda Arendt

WydawnictwoWydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego

Rok wydania2019

ISBN978-83-235-3925-4