Celem rozprawy jest ocena przydatności podatku od wartości dodanej, jako formy opodatkowania konsumpcji, do realizacji funkcji fiskalnych i pozafiskalnych oraz ustalenie, jak przerzucalność tego podatku wpływa na te funkcje. Celem części empirycznej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie, na kogo, w jakim zakresie i w którym momencie przerzucany jest ciężar podatku od towarów i usług. W rozprawie analizowane są trzy kierunki przerzucalności – na konsumentów, pracowników i dawców kapitału. Problem przerzucalności jest niezwykle aktualny i złożony, wymaga uwzględnienia międzydyscyplinarnych obszarów wiedzy. Autor porusza się po nich z łatwością, przystępnie przedstawiając je czytelnikowi.