W codziennym doświadczeniu głosy są wciąż obecne, dobiegają zewsząd. Głos to zaledwie ulotna wibracja wydychanego powietrza. A zarazem – dzięki niesionym znaczeniom, niepowtarzalnej barwie i zróżnicowanym sposobom modulacji – najbardziej indywidualny środek wyrazu o zdawać by się mogło nieograniczonych możliwościach. Dlatego nie dziwi, że od początku swojej historii interesowała się nim filozofia. Książka przedstawia właśnie filozoficzną historię głosu: od Sokratejskiego daimoniona, przez Platońskie dążenie do „umartwienia” głosu w sztuce retorycznej, koncepcję Arystotelesa, nowożytne koncepcje racjonalistyczne i sensualistyczno-woluntarystyczne do współczesnych koncepcji fenomenologicznych oraz psychoanalitycznych. Do odsłaniania filozoficznej historii głosu głównego impulsu dostarczyła najbardziej spektakularna interpretacja znaczenia głosu – interpretacja Derridy. Sformułował on diagnozę, zgodnie z którą uprzywilejowanie wokalnie artykułowanego słowa stało się podstawą metafizyki. I dlatego opatrzył ją mianem fonologocentrycznej. Tym samym pokazał, że można potraktować głos jako ogniskową nie tylko filozofii języka, nie tylko filozofii podmiotu, ale całości metafizyki.

TematykaFilozofia

AutorzyJoanna Michalik

WydawnictwoNomos

Rok wydania2010

ISBN978-83-7688-268-0