W pierwszym okresie na łamach „Prac Polonistycznych” ukazywały się zarówno prace literaturoznawcze, jak językoznawcze; zarówno rozprawy naukowe, jak materiały dydaktyczne i sprawozdawczo-kronikarskie. Pismo miało wówczas – zgodnie z założeniami redakcji – charakter w znacznej mierze lokalny – prezentowało dorobek łódzkiego środowiska polonistycznego i neofilologicznego. Po wojnie, nie przestając pełnić funkcji forum środowiska macierzystego, zyskiwało z każdym wydanym tomem coraz większy zasięg oddziaływania i coraz mocniejszą pozycję ogólnopolską. Na łamach „Prac Polonistycznych” pojawiały się (i pojawiają) debiuty naukowe, nierzadko tak wybitnych później uczonych jak Maria Janion i Maria Żmigrodzka. Publikują tu wybitni przedstawiciele nauki o literaturze z całego kraju. W wyniku stopniowych przemian „Prace” stały się pismem o profilu literaturoznawczym. Materiały zawarte w poszczególnych tomach wnoszą istotny wkład do rozwoju polskiego literaturoznawstwa, wykorzystywane są też w dydaktyce uniwersyteckiej i szkolnej.