Mimo upływu lat Stanisław Ignacy Witkiewicz wciąż cieszy się popularnością jako autor utworów literackich, pism teoretycznych i dzieł malarskich. Coraz częściej staje się podmiotem w dyskusji na temat szaleństwa i geniuszu artysty. Tymczasem mało kto wie, że jego talent i zdolności ujawniły się także w sztuce muzycznej. Zanim skończył 10 lat z powodzeniem czytał nuty, sam zapisywał własne kompozycje, grał na pianinie pod okiem matki – absolwentki konserwatorium muzycznego. Również utwory literackie jego autorstwa nacechowane są muzycznie. Dzięki temu Witkacy podbił nie tylko scenę dramatyczną przełomu XX i XXI wieku, ale także jego twórczość zaistniała w formie muzycznej. Książka zwraca uwagę na rolę i znaczenie muzyki w życiu wybitnego zakopiańczyka. Zawiera analizę przykładów różnych sposobów wchodzenia we wzajemne relacje muzyki, literatury i teatru na przykładzie powieści, dramatów i ich scenicznych realizacji. Pierwszy rozdział odpowiada pierwszemu członowi podtytułu. Witkacy został w nim przedstawiony jako osoba wychowana w atmosferze artystycznej, której muzyka stanowiła szczególnie istotny element. Następne rozdziały poświęcone są kolejno analizie dzieł z uwzględnieniem następujących zagadnień: muzyka w teorii i w praktyce, kompozycja muzyczna w dziele literackim – problem przedstawienia muzyki w powieści i w dramacie, muzycy jako bohaterowie utworu literackiego, dramat i kompozycja muzyczna – podobieństwo formy konstrukcyjnej, Witkacy na scenie muzycznej (opera, musical, piosenka), witkacowskie inspiracje w twórczości Tomasza Stańko. Publikacja uzupełnia badania nad twórczością Stanisława Ignacego Witkiewicza o wątek muzyczny.

TematykaLiteraturoznawstwo

AutorzyBarbara Forysiewicz

WydawnictwoWydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego

Rok wydania2014

ISBN978-83-7865-166-6