Kunigas (czasem w formie kuniggas) – określenie w średniowieczu używane w języku polskim w znaczeniu księcia, możnowładcy na Litwie. Kunigasami nazywano przywódców grodów pruskich, którzy byli odpowiedzialni za bezpieczeństwo i obronę ich mieszkańców; zwani byli oni też „królikami” lub z gockiego „rikjami”. Określenie utrwalone m.in. w tytule rzadko dziś wznawianej powieści historycznej Józefa Ignacego Kraszewskiego „Kunigas”, a także w tekście powieści „Wiatr od morza” Stefana Żeromskiego. Dziś wyraz ten w języku litewskim oznacza księdza; w kaszubskim – władcę. Z kolei podobnie brzmiące kuningas w języku fińskim oznacza króla. (http://pl.wikipedia.org/wiki/Kunigas) Powieść, której akcja rozgrywa się w latach 30. XIV stulecia opowiada niezwykłą historię Jerzego-Margera – młodego Litwina przetrzymywanego w Malborku i wychowywanego od dziecka przez Krzyżaków w zamiarze wykorzystania go przeciw rodakom. Dzięki przypadkowi, porwane niegdyś dziecko książęce – młody kunigas, odkrywa swe prawdziwe pochodzenie i zaczyna myśleć o ucieczce. Przypadkiem też poznaje (również porwaną i chowaną w niewoli) młodą Litwinkę Barbarę-Baniutę... (http://pl.wikipedia.org/wiki/Kunigas_(powieść) A co było dalej, dowie się czytelnik po przeczytaniu książki.