Kolejny tom wydawnictwa ciągłego „Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego” został podzielony (już tradycyjnie) na trzy części. Część I nosi tytuł: Edukacja literacka i kulturowa, część II: Edukacja językowa i część ostatnia zawiera trzy recenzje dotyczące prac, które niedawno ukazały się na rynku wydawniczym, a dotyczą szeroko rozumianej dydaktyki. W części poświęconej dydaktyce literatury znalazły się teksty dotyczące: świadomości nowoczesności w polonistycznej edukacji, polonistycznych lekcji wrażliwości, archetypu baśni, motywów mitologicznych w Psyche H.Ch. Andersena i Iselin i wilkołaku T.T. Haugera. W części poświęconej dydaktyce języka analizie zostały poddane dziecięce konceptualizacje pojęć ,,strach” i „radość”, przedstawiono sposób definiowania przez młodzież gimnazjalną leksemów „chłopak” i „chłopiec”, jedna z autorek rozważyła pojęcie hipertekstu i przeniosła rzecz na płaszczyznę praktyki nauczania. Dwa ostatnie teksty, zgromadzone w tej części, dotyczą: tematów lekcji języka polskiego (z perspektywy nauczyciela i ucznia) oraz wykorzystywanej na lekcjach języka polskiego metody Marii Montessori.