Współczesne rasy świń są poddawane intensywnej selekcji w kierunku przyspieszonego przyrostu tkanki mięśniowej. Wzmożona synteza białek mięśniowych może doprowadzać do zmian fizjologicznych, które mają negatywne następstwa dla cech jakościowych mięsa. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż nowe trendy rynkowe oraz cele strategiczne, choć obserwowane z różnym nasileniem w Europie i na świecie, stawiają sektorowi produkcji zwierzęcej coraz to nowsze wymagania. Najpilniejsze z nich to: reagowanie na zmieniające się wymogi konsumentów, gwarancja bezpieczeństwa żywnościowego, minimalizowanie zagrożenia chorobami odzwierzęcymi, a także zapewnienie zwierzętom dobrostanu, utrzymanie bioróżnorodności, naturalności i integralności środowiska (w tym jego ochrona). W ostatniej dekadzie wzrosła liczba konsumentów, którzy są szczególnie zainteresowani cechami sensorycznymi mięsa oraz produktami tradycyjnymi pochodzącymi z produkcji organicznej. Od szeregu lat odnotowuje się duży popyt na mięso chude, dietetyczne, łatwo przyswajalne. Nabywca coraz większą uwagę zwraca nie tylko na barwę i smakowitość, ale także na wartość odżywczą, w tym szczególnie energetyczną. Świadomość konsumenta i relatywnie wysokie spożycie mięsa wieprzowego skłaniają do modyfikowania jego składu zgodnie z potrzebami i wymaganiami nabywcy. Szczególnie ważne staje się ograniczenie do niezbędnego minimum otłuszczenia, utrzymanie minimalnej zawartości cholesterolu i optymalnego profilu kwasów tłuszczowych. W związku z tym zagadnienie dotyczące jakości mięsa i jego walorów odżywczych staje się podstawowym problemem nie tylko dla konsumentów, ale także producentów. W dobie globalizacji rynków polskie rolnictwo musi sprostać konkurencji unijnej, a w wyniku liberalizacji wymiany gospodarczej również konkurencji światowej, nie tylko na rynkach międzynarodowych, ale przede wszystkim na rynku krajowym. Z dotychczasowych obserwacji wynika, że troska o środowisko naturalne powoduje w ostatnim czasie nasilające się zainteresowanie żywnością wyprodukowaną w warunkach optymalnych. Szansą dla wielu gospodarstw może być tradycyjna produkcja wieprzowiny, w której ekonomicznie uzasadnione jest stosowanie krzyżowania towarowego. W doborze ras do kojarzeń trzeba kierować się zasadą komplementarności. W celu poprawy jakości surowca mięsnego należy korzystać z możliwości krzyżowania ras rodzimych, doskonale przystosowanych do miejscowych warunków środowiska, z ich dzikim przodkiem – dzikiem europejskim (Sus scrofa scrofa). W produkcji mięsa pożądanej jakości wykorzystuje się wiedzę o genomie zwierząt gospodarskich użytkowanych rzeźnie. Wyniki światowych badań dowodzą, iż niezwykle interesująca w genetycznym doskonaleniu jakości mięsa może być identyfikacja genów kandydujących i markerów (zarówno fizjologicznych, jak i DNA).

TematykaRolnictwo Hodowla

AutorzyAnna Kasprzyk

WydawnictwoUniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Rok wydania2017