„Nowołacińska Warszawa” to czterojęzyczna (j. łaciński, polski, niemiecki, angielski) edycja wybranych utworów Józefa Epifaniego Minasowicza (1718–1796), osiemnastowiecznego literata, tłumacza i bibliofila, który w swojej twórczości szczególną uwagę poświęcił stolicy Polski. W książce znalazły się trzy łacińskie utwory Minasowicza, w tym wiersz makaroniczny, które stanowią artystyczny zapis życia XVIII-wiecznej Warszawy. Pomysł niniejszej edycji narodził się podczas tutorialu akademickiego o nazwie „Autorzy nowołacińscy o Warszawie. Warsztat translatologiczno-kulturowy. Przygotowanie publikacji studenckiej z profesorską asystą translacyjną”, zaproponowanego w semestrze letnim 2023 przez profesor Beatę Gaj środowisku studencko-doktoranckiemu Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W tutorialu uczestniczyły 4 osoby: studenci i doktoranci. Podczas przygotowania edycji w roku 2024 (…) zaproszono do współpracy także studentkę Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Eberhard Karls Universität Tübingen, która przetłumaczyła utwory na język angielski i niemiecki. Do czterojęzycznej edycji wybrano trzy utwory Minasowicza, jednak w czterech rozdziałach monograficznych uczestników tutorialu znajdują się także omówienia kilku innych wierszy tego poety. Głównym bohaterem tomu okazał się nie tylko Józef Minasowicz, lecz także Warszawa opisana w języku (nowo)łacińskim. Autorzy tomu mają nadzieję, że publikacja stanie się choć drobnym dodatkiem do opisu historii Warszawy w XVIII wieku oraz propagowania badań w zakresie neolatynistyki.

TematykaLiteratura piękna

AutorzyJózef Epifani Minasowicz

TłumaczBeata Gaj

WydawnictwoMarek Derewiecki

Rok wydania2024

ISBN978-83-68182-24-8